Πρωτοβουλία για την ελπίδα και το μέλλον των νέων

ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΜΩΡΑΙΤΗ.

Τρεις έφηβοι οραματίστηκαν μια πρωτότυπη έκθεση δίνοντας τη δική τους απάντηση στο πρόβλημα της ανεργίας των νέων και στέλνοντας το μήνυμα πως και στους πιο δύσκολους καιρούς υπάρχει δημιουργική διέξοδος

   Ο Αλέξανδρος Κάμπης, ο Ιωάννης Γιαννακούλης και ο Γιάννης Νικητέας διοργάνωσαν την έκθεση με έργα των φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στο γυμναστήριο της Σχολής Μωραΐτη, που μετατράπηκε σε μοντέρνα γκαλερί.

Μέχρι την Κυριακή, στις 9 το βράδυ, η Σχολή Μωραΐτη φιλοξενεί την έκθεση ζωγραφικής των φοιτητών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, οι οποίοι φοιτούν στο Α' Εργαστήριο Ζωγραφικής. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή από την πρόεδρο του συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «Ελπίδα», Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Πρόκειται για 160 έργα 52 καλλιτεχνών (49 φοιτητών και 3 καθηγητών της ΑΣΚΤ), που ήδη έχουν γίνει ανάρπαστα λόγω και των ιδιαίτερα προσιτών τιμών.
Με την είσοδο και μόνο στο γυμναστήριο της Σχολής Μωραΐτη, το οποίο έχει μετατραπεί σε μοντέρνα γκαλερί, νιώθεις τη δροσιά και την αισιοδοξία των νέων ανθρώπων να σε πλημμυρίζουν, άλλωστε νέοι οραματίστηκαν και διοργάνωσαν τη συγκεκριμένη έκθεση, έργα νέων καλλιτεχνών περιλαμβάνει, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις τους θα διατεθεί σε παιδιά που έχουν ανάγκη, τα παιδιά της «Ελπίδας».
Ο Ιωάννης Γιαννακούλης, ο Αλέξανδρος Κάμπης και ο Γιάννης Νικητέας, μόλις 15 ετών, συμμαθητές στην Α' Λυκείου και φίλοι, βιώνουν όπως όλοι μας τις αγωνίες της ελληνικής κοινωνίας στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία και είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι στο θέμα της νεανικής ανεργίας.

Οι τρεις μαθητές με τον εκδότη του «Εθνους» Γιώργο Μπόμπολα και τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη, τη βραδιά των εγκαινίων. Τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων θα διατεθούν στην «Ελπίδα».

 
Ο διπλός στόχος
«Αποφασίσαμε πως το χειρότερο είναι η παθητική στάση, η απραξία», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Ιωάννης Γιαννακούλης. «Μπορεί ένας έφηβος να μη διαθέτει τη δύναμη των μεγάλων, έχει όμως όνειρα και φιλοδοξίες. Θέλαμε να αντιδράσουμε στη μεγάλη αυτή οικονομική κρίση δείχνοντας πως χωρίς πολλά χρήματα μπορούν να γίνουν πράγματα και να βοηθηθούν οι νέοι άνθρωποι, καταπολεμώντας έτσι και τη νεανική ανεργία. Γιατί η συγκεκριμένη έκθεση, πέρα από τον καθαρά φιλανθρωπικό της σκοπό, την ενίσχυση του συλλόγου ''Ελπίδα'', έχει ακόμα έναν στόχο: να βοηθήσει τους νέους καλλιτέχνες. Δίνεται η ευκαιρία στους φοιτητές της ΑΣΚΤ να εκθέσουν τα έργα τους συμμετέχοντας σε μια έκθεση με δημοσιότητα, ενώ ένα μέρος από τις πωλήσεις θα διατεθεί και στο Ταμείο των Εργαστηρίων της Σχολής», καταλήγει.

Μέχρι όμως η ιδέα τους για την έκθεση να γίνει πράξη, ο δρόμος ήταν μακρύς, αφού έπρεπε να ασχοληθούν με μια σειρά από πράγματα που έως τώρα αγνοούσαν. Απευθύνθηκαν, έτσι, στη Σοφία Στάικου, πρόεδρο του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς, η οποία συνεργάζεται στενά με την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ζητώντας τη βοήθειά της. Είναι γνωστό ότι οι τελειόφοιτοι της ΑΣΚΤ δημιουργούν έργα που εκτίθενται στα θεματικά μουσεία του Ομίλου, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την έκθεση η οποία ολοκληρώθηκε στο μουσείο της Στυμφαλίας στις 22 Απριλίου.

Ο Γιάννης Νικητέας αναφέρει: «Οταν μιλήσαμε στην κυρία Στάικου για την έκθεση που σκεφτόμασταν να διοργανώσουμε με νέους καλλιτέχνες, εκείνη μας πρότεινε να συνεργαστούμε με την ΑΣΚΤ και μας σύστησε τον αναπληρωτή καθηγητή Αγγελο Αντωνόπουλο, υπεύθυνο για το Α' Εργαστήριο. Ο κ. Αντωνόπουλος μίλησε στους φοιτητές του για την έκθεση και τους βοήθησε στην επιλογή των έργων που θα παρουσιάζονταν».
Η διαδικασία της όλης διοργάνωσης διήρκεσε 4 μήνες και ήταν για τους τρεις τους μια μοναδική ευκαιρία να μάθουν πώς λειτουργεί η κοινωνία των μεγάλων. Ο Αλέξανδρος Κάμπης μάς λέει: «Γνωρίσαμε ανθρώπους της Τέχνης, επισκεφτήκαμε μουσεία και γκαλερί, επιμεληθήκαμε τις προσκλήσεις, τον κατάλογο, τις αφίσες, το διαφημιστικό σποτ, ήρθαμε σε επαφή με τον σύλλογο ''Ελπίδα'', με δικηγόρους, με χορηγούς? Εργαστήκαμε πολλές ώρες, θυσιάσαμε τις πασχαλινές διακοπές μας και τα Σαββατοκύριακα, αλλά άξιζε τον κόπο, η εμπειρία ήταν μοναδική».
Στο ερώτημα ποια ήταν η αντιμετώπισή τους στο συγκεκριμένο εγχείρημα, απαντούν με μία φωνή: «Δεν συναντήσαμε πόρτες κλειστές, όλοι θέλησαν να μας βοηθήσουν. Oι γονείς μας ενθουσιάστηκαν και μας στήριξαν, το ίδιο έκανε και η Σχολή Μωραΐτη, ένα σχολείο με μεγάλη ιστορία. Θα θέλαμε η έκθεση αυτή να γίνει θεσμός για το σχολείο μας και να διοργανώνεται από τους μαθητές κάθε χρόνο, γιατί εμείς μέσα από αυτήν την εμπειρία είδαμε πώς είναι ο κόσμος πέρα από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον και μάθαμε πολλά πράγματα - το κυριότερο: ό,τι έχει αξία απαιτεί αφοσίωση και δουλειά και πως εμείς οι νέοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά, αρκεί να έχουμε κάποιες ευκαιρίες, έστω και μικρές...».


ΜΑΓΔΑ ΛΙΒΕΡΗ
magdaliveri@yahoo.gr